Kısa Filmler

{{item.headline}}

> DETAYLI BİLGİ

Dünden Bugüne Türk Klasikleri

ON KADIN
TEN WOMEN

• Yönetmen: Şerif Gören
• TÜRKİYE / 1987 / DCP / Renkli / 98’ / Türkçe; İngilizce altyazılı

• Senarist: Hüseyin Kuzu
• Görüntü Yönetmeni: Erdal Kahraman
• Kurgucu: Mustafa Kul
• Özgün Müzik: Atilla Van
• Oyuncular: Türkan Şoray, Erdal Özyağcılar, Songül Ülkü, Bilal İnci, Hale Akınlı, Asuman Arsan, Gülsen Tuncer, Yavuzer Çetinkaya
• Yapımcı: Kadir Turgut, Ferit Turgut
• Yapım Şirketi: Uzman Film
• Dünya Hakları: Uzman Film

Şerif Gören, Türkiye sinemasının “özgün” yönetmenlerinden biri... Sinema dilini, mevcut ve kendini sıkça tekrar eden kalıplara başvurmaksızın, başka bir deyişle gişenin garantisine sığınmadan oluşturan nadir bir sinemacı... Yılmaz Güney’in senaryosundan çektiği Yol (1981) filmiyle, Cannes Film Festivali’nin Altın Palmiye’sine layık görülen Gören, filmografisiyle gündelik yaşamın kırılma noktalarına eğildi ve sinema dilini ezilenlerin söylemiyle oluşturdu ancak bunları politikanın popülerleşen tarafına değil, yaşamın “sıradan” ve görüntünün “güçlü” yanına sığınarak gerçekleştirdi. Çoğu filminde, toplulukların hafızasında yer edinen durumları, kesintileri, kimlikleri ya da halleri, hikâyelerinin salt edebi yönüne yaslanmadan, anlatıyı sinemanın araçlarıyla yeniden kurmayı hedefleyerek üslubunu oluşturdu. Bu nedenle bugün, Şerif Gören dediğimizde aslında sinemasal bir üsluba, dolayısıyla kendi adıyla anılan bir yorum gücüne işaret ediyoruz.

12. Antalya Film Festivali’nde En İyi Film Ödülü’nü alan 1974 tarihli Endişe ile yönetmenlik kariyerine başlayan Şerif Gören, bu filmle aynı festivalde En İyi Yönetmen Ödülü’nü aldı; ayrıca filmin senaryo yazarı ve uzun yıllar birlikte çalıştığı Yılmaz Güney de En İyi Senaryo Yazarı Ödülü’nü kucakladı. Güney ile 1966’da başlayan işbirliği, henüz kariyerinin başında olan yönetmenin hayatında bir dönüm noktası olarak görülebilir. 1976’da Deprem, 1979’da Almanya Acı Vatan, 1982’de Tomruk, 1986’da Sen Türkülerini Söyle, 1985’te Kurbağalar ve Yılanların Öcü gibi öne çıkan filmleri arasında 1987’de gösterime giren On Kadın da bulunuyor.

Başta 10 kısa filmden oluşması planlanan On Kadın, toplumun farklı kesimlerinden ve sınıflarından kadınları Türkan Şoray’ın canlandırdığı dokuz kısa filmi içeriyor. Özellikle 12 Eylül 1980 askeri darbesinden sonraki tekinsiz atmosferde, cesaretle güçlenen kadın hareketinin, hararetle tartışılmaya başlanan toplumsal cinsiyet ekonomisinin bir yansıması olarak değerlendirilebilecek filmler, Türkiye sinemasında yerini buldu. On Kadın, titiz ve hesaplı dramaturjisiyle Gören’in filmografisinde farklı bir yere sahip. Filmde, hiçbir dolaylı anlatımı içermeyen dokuz farklı kadının, dokuz farklı durumu neredeyse aynı sonuca bağlanıyor: toplum nezdinde her halükârda suçlu, erkin gözünde tanımlanan kadınlığın tüm olumsuz anlamlarını içeren portreler... Dramatik anlatıları şiddete maruz kalan kadın bedeni üzerine odaklanan bu dokuz hikâye, Gelin, Gazeteci, Çingene, Deniz, Ana-Kız, Hayat Kadını, İkramiye, Feminist, Köylü başlıklarını taşıyor. Türkan Şoray’ın çok başarılı performansıyla temsil edilen dokuz kadın, toplumsal alandaki mevcut durumu, karakterleri tipleştirmekten olabildiğince kaçınmaya çalışan yönetmenin gözünden ortaya koyuyor; izleyiciyi bir taraf kılmaktan kaçınarak, daha doğrusu tarafgirliği içeren herhangi bir söylemden uzak tutmaya çalışarak, durumun ne kadar adil olup olmadığını düşünmeye alan açıyor. Onuncu kadının öyküsü ise, filmi seyredenin öyküsü...

On Kadın İstanbul Film Festivali tarafından, Zurich Sigorta sponsorluğunda Atlas Post Production’a restore ettirilmiştir.

Bu film, Köprüde Buluşmalar'a katılmıştır.